Hat Yai en Songkla in Zuid-Thailand

Datum: 15-20 Maart 2002

Vanuit Ko Pha Ngan zetten we koers richting Maleisië. Hiertoe is de verbindingsstad Hat Yai vlakbij de grens een verplicht te nemen horde. Maar we hebben al vernomen dat deze stad weinig te bieden heeft en dat we beter, als we nog een stop-over willen maken, naar het naburige Songkla kunnen gaan.

Olifant in de straat

Via veerboot en bus komen we pas om 21.00 uur in Hat Yai aan. Direct doorgaan naar Songkla zit er dus niet meer in en we gaan maar op zoek naar een hotel. Onderweg blijft Sabine opeens staan: "O ja, een olifant". En inderdaad, een flinke grijze kolos met op zijn rug de bestuurder staat nootjes aan te nemen van een paar toeristen. Met onze rugzakken op onze nek hebben we even geen tijd voor dat gedoe en we werken ons dus snel langs het schouwspel.

Vanwege het late tijdstip is ons beoogde backpackershostel al vol en moeten we verder op zoek. Uiteindelijk vinden we een chinees hotel dat nog een kamer met raam aan de drukke straat vrij heeft. Erg schoon is het ook niet en we killen nog een kakkerlak voor het slapen gaan.

Groene bus

De volgende morgen snel op weg naar Songkla. Een tuk-tuk brengt ons naar de bushalte waar we direct een rode bus in gedirigeerd worden, terwijl we eigenlijk best weten dat we een groene moeten hebben. En na een tijdje komen we er samen met de behulpzame andere passagiers achter dat de bus de voor ons verkeerde kant op gaat. Snel er weer uit en weer met een tuk-tuk terug en op een groene bus stappen. Voortaan weer zelf opletten en niet zomaar doen wat men zegt dus.

Amsterdam Guesthouse

Na een klein uurtje komen we aan in Songkla. We stappen wat te vroeg uit omdat de bus een rondje door de stad maakt en we denken onze bestemming al gepasseerd te zijn. Rest ons een fikse wandeling door de hitte totdat we aankomen waar we naartoe wilden: Amsterdam guesthouse. Helaas is de eigenaresse op vakantie maar we worden vriendelijk ontvangen door restauranteigenaar Hubert en het Thaise personeel.

Het guesthouse is een oase van rust (ondanks de vogels) waar we ons prima thuis voelen. Hubert maakt geen Hollandse pot maar zijn Spaghetti, Chili con carne en Kip Curry zijn wel naar Hollandse smaak bereid: heerlijk. Bovendien zijn er Nederlandse boeken te vinden en spelen we iedere avond een potje scrabble: gezellig.

Historisch Songkla?

Songkla is absoluut niet toeristisch. Er zitten wel wat buitenlanders die voor de offshore bedrijven werken, maar that's it. Toch is er een hele brochure met allerlei bezienswaardigheden in de stad. Wat echter een historisch centrum heet te zijn komt op ons over als een lelijk betonnen winkelstraat. Er staat nog wel een enkele oude verdedigingsmuur die nog enigszins tot de verbeelding spreekt.

Naast het guesthouse, dat in een rustige straat ligt, staat het museum van Songkla. Een mooi wit gebouw met rode daken, vensters en deuren dat voorheen de residentie was van de plaatselijke gouverneur. In het museum staat een vreemd samenraapsel tentoongespreid van schaduwpoppen, wapens, houtsnijwerken, boedhabeelden tot een walvisskelet. Erg interessant.

Strand

Songkla ligt op een soort schiereiland. Aan de ene kant ligt de zee, aan de andere kant het meer van Songkla. Aan de zeekant ligt een zandstrand van meer dan twee kilometer lang. Vanuit het guesthouse lopen we tussen de twee heuvels door naar de noordkant ervan. Hier staan vele strandtentjes, duidelijk op de locals gericht. Het strand is hier echter kort en smerig, dus we lopen verder. Bij de noordoosthoek staan de standbeelden van kat en rat (naar Kat en rateiland een eindje uit de kust) en zeemeermin, het symbool van Songkla.

Om de hoek begint het rechte eind van het strand. Het strand is hier breder, en er staat een rij palmbomen langs. Daarnaast een voetpad met af en toe een paviljoentje en dan de weg. Er staat veel wind vandaag en we nemen eerst maar even plaats in een paviljoentje. Al snel krijgen we gezelschap van een moslimfamilie, dat hier uitgebreid gaat zitten eten. Ons wordt ook wat aangeboden, maar we bedanken vriendelijk.

De harde wind maakt de gevoelstemperatuur aangenaam. De verbrandingskans neemt echter toe en wijs als we zijn (geworden) blijven we niet te lang op het strand. Op de terugweg lopen we nog een straatje om en komen dan in een louche buurt terecht. We verbazen ons er over dat er met zo weinig toeristen toch nog zo veel bordeels zijn. Maar ons wordt duidelijk gemaakt dat 80% van de klandizie nog altijd de lokale mannen zijn, ook in Thailand.

Terug naar Hat Yai

Na een paar dagen relaxen in Songkla besluiten we dat het tijd is om door te trekken naar Maleisië. We nemen dus afscheid van het Amsterdam guesthouse en nemen de bus naar Hat Yai. De muziek in de lokale bus staat keihard dus hobbelen we vrolijk naar Hat Yai. Daar aangekomen begint het zowaar te regenen. Snel dus naar het backpackershostel, dat nu wel een vrije kamer heeft. Het is een erg groot hostel, maar wel met de juiste, gemoedelijke sfeer. We krijgen ook direct te horen hoe we door kunnen reizen naar Kota Bharu. Hoewel we eerst in de stad naar alternatieven gaan zoeken, gaan we later toch op hun aanbod in.

De rest van de dag gaan we wat winkelen. De marktstraatjes van Hat Yai staan vol met stalletjes die kleding, schoenen, tijdschriften, voedsel, maar vooral electronica verkopen. Alle stalletjes lijken echter op elkaar, en iets echt aparts is er niet te vinden.

Een tussenstop in het uiterste zuiden van Thailand is op weg naar Maleisië bijna onvermijdelijk. Songkla is hiervoor veel beter geschikt dan het drukke, oninteressante Hat Yai. Behalve bij een gunstig reisschema betekent dit echter altijd een dag of meer langer onderweg zijn.

Ga terug naar: Ko Pha Ngan: tropisch eiland

Ga door naar: Kota Bharu: Islamitisch Maleisië

Ga naar het overzicht van Thailand

Wereldreis zonder vleugels