De centrale hooglanden rond Dalat

Datum: 4-6 Februari 2002

Net ten zuiden van het midden van Vietnam beginnen de centrale hooglanden. Hier leven weer vele bergstammen, hoewel ook hier de etnische Vietnamezen steeds meer de overhand krijgen, zeker omdat de regering hier nieuwe locaties creëert om overbevolking van de kustlijn tegen te gaan. De wegen door de hooglanden zijn niet zo geweldig, reden waarom wij alleen het zuidelijke Dalat bezoeken, een stad die vanwege de ligging dichtbij Saigon populair is bij binnenlandse en buitenlandse toeristen.

De busrit

We blijken dezelfde bus en dezelfde chauffeur te hebben als bij de rit naar Nha Trang. Dit keer zit de bus echter wel vol en zijn de wegen een stuk beter. Het lijkt ook of de chauffeur veel rustiger rijdt, maar dat kan slechts schijn zijn. Onderweg stoppen we nog even bij een paar cham-torens. Deze zijn veel beter bewaard gebleven dan de tempels bij My Son en zijn de klim naar de heuvel dus zeker waard.

Tegen de middag naderen we Dalat. We zien al direct dat dit weer een grote drukke stad is en dus hebben we er een beetje de pé in. Dit wordt alleen maar erger wanneer we na het inchecken in ons hotel op zoek gaan naar een bank en een rustig eettentje. Later in de middag komen we wat tot rust met een pils langs de oever van het kunstmatige Xuan Huong meer.

Het moge duidelijk zijn dat de populariteit van Dalat niet door Dalat zelf komt. Om de stad heen zijn vele meertjes, watervallen, bergstammen, tempels en andere zaken die de mensen hierheen trekt. Het is dus zaak om voor de komende dagen een tour te boeken die ons daarheen brengt. Gelukkig zijn we niet aangewezen op de vele brommerrijders die ons op straat aanspreken, maar kunnen we ook een tour per jeep boeken.

Jeep-tour

De eerste stop op onze tour is het Truc Lam meditatiecentrum. Dit is een tempel met wat tuinen eromheen waar we wat uitleg over het boedisme krijgen. Mooi zijn vooral de heggen die gesnoeid zijn in de vorm van leeuwen en draken. Ook hebben we hier een mooi uitzicht over het Tuyen Lam meer.

De volgende stop is de Lien Kuong vulkanische waterval. Vanwege het droge seizoen kunnen we hier een heel eind over de gestolde lava lopen tot bij de waterval. Altijd mooi natuurlijk, dat vallende water.

Chicken Village

Dan sjeest de jeep door naar Chicken Village. Dit is een dorpje van een bergstam waar een enorme betonnen kip staat. Er zijn twee verhalen waarom die 30 jaar geleden door de regering geplaatst is, een romantische en een meer waarschijnlijke. Waarschijnlijk is het een eerbetoon aan de kippenboeren van dit dorp toen zij op aandringen van de regering hier na de oorlog terugkeerden.

In het dorp, waar de bergstam zich niet meer in klederdracht kleedt, houdt men zich bezig met het kweken van verschillende gewassen. We zien chrysanten, paddestoelen, koffie en ga zo maar door. Toch zijn de mensen vrij arm en lopen de kinderen er in smerige kleren bij. In het plaatselijke schooltje is de tandarts op bezoek. Dat er hier veel toeristen komen blijkt doordat de kinderen hun hand ophouden en om "money" vragen.

Om het dorp bezoeken we nog een paddestoelenkwekerij en een zijdekwekerij. Bij die laatste importeren ze zijderupsen uit China, die voeren ze zodat ze zijde gaan maken voor hun cocon. Eenmaal in die cocon worden ze weer ge-exporteerd naar China. Vreemd, maar het schijnt dat de beestjes zich in China beter voortplanten en in Vietnam beter groeien.

De laatste stop voor de middag is bij de Prenn waterval. Deze is zeer commercieel opgezet. Om de waterval zijn bruggen gebouwd en er is zelfs een kabelbaan. Ook zijn er mooie tuinen aangelegd en zitten er dieren in kooien. Onduidelijk is of die daar ergens van herstellen (een mooie jonge beer had een litteken over zijn klauw) maar wij vinden het maar zielig. Hoewel de waterval niet echt natuurlijk meer aandoet, is het toch een mooi opgezet park.

Crazy house en crazy monk

Na de lunch bezoeken we het Crazy House. Dit is een hotel gebouwd in de stijl van Alice in Wonderland. De gebouwen lijken net holle bomen en er zijn allerlei beelden van dieren in en om de kamers. Het geheel doet sprookjesachtig aan. Vervolgens gaan we naar de pagoda van de Crazy Monk Vien Tuc. Deze monnik maakt erg veel schilderijen, die in zijn galerij staan uitgestald. Veel zelfportretten ("Me") en ook portretten van Van Gogh ("Me in the past"). Excentrieke vent, die monnik, maar wel leuk om door zijn ateliers en tuin te struinen.

Trekking door de bergen

De volgende morgen gaan we vroeg op pad om een lange tocht te maken door de bergen. We worden met 5 man (2 australische meisjes, een schot en wij) en 2 gidsen 13 km van Dalat afgezet en gaan op weg. Door het naaldwoud lopen we naar beneden waar we na een uurtje aankomen bij de Tiger cave watervallen. Hier gaan we even zwemmen en hoewel het water erg koud is hebben we veel plezier met de natuurlijke glijbaan. Even zonnen nog en dan weer op weg.

We lopen verder bergafwaarts langs en over stoompjes en door koffieplantages tot we bij de Langbian rivier komen. Hier lopen we een eindje langs totdat we via een enorme touwbrug naar de overkant gaan. Een aantal plankjes van de brug zijn afgebroken, zodat we op sommige punten op een enkele ijzerdraad moeten staan. Maar we halen allemaal veilig de overkant en vervolgen onze weg totdat we een uurtje later hetzelfde kunstje nogmaals moeten uitvoeren bij een tweede brug.

De Chil bergstam

Het vervolg van de tocht gaat steil omhoog. Puffend en hijgend komen we één voor één op de top aan waar de beloning een mooi uitzicht is en.....lunch. Na de lunch gaan we weer verder tot we aankomen bij Liengtro, een miniscuul dorpje van de Chil stam. Deze mensen kiezen ervoor om helemaal geïsoleerd op de top van de berg te leven. We delen snoepjes aan de kinderen, die ze verlegen aannemen. Hier komen weinig toeristen en de kinderen vragen dus niet om geld. De mensen leven van de kleine koffieplantage en de groentes die ze verbouwen. Dagelijks maken ze de afdaling naar beneden en klim omhoog om water te halen en andere benodigdheden. We blijven een kwartiertje en nemen dan weer afscheid.

We zien veel groenteveldjes op weg naar beneden en komen nog wat Chil mensen tegen die de andere kant opgaan. We komen ook weer langs veel beekjes en stroompjes en enkele watervallen terwijl we door de bergen en bossen lopen en klimmen. Op veel plekken branden kleine brandjes, aangestoken door de boswachters om grote bosbranden in de droge tijd te voorkomen. Eindelijk, na 6 uur gelopen te hebben, komen we moe maar voldaan bij het busje dat ons terug naar Dalat brengt.

Terug in Dalat kennen we inmiddels de plekjes waar het wat beter toeven is. Toch begrijpen we niet waarom dit de "Honeymoon city" van Vietnam genoemd wordt. Of je moet je gehele huwelijksreis een tour door de omgeving maken.....

Ga terug naar: Langs de kust naar het zuiden

Ga door naar: Saigon

Ga naar het overzicht van Vietnam

Wereldreis zonder vleugels