De overdaad van Rome

Datum: 25 November-1 December

Na aankomst in Italië zetten we direct koers naar Rome. Daar moeten we onze tickets ophalen en onze ervaring leert ons dat je dat het beste meteen maar kan doen. De week die ons voor vertrek rest blijven we ook maar in de hoofdstad. Er zijn immers genoeg dingen te zien hier.

Pukkeltjes

Op de boot van Patras naar Bari kunnen we zowaar languit. Er zijn maar weinig mensen en dus nemen we ieder 4 stoelen om, na het bekijken van de films, plat te gaan. Als we ontwaken, zijn we al bijna in Bari, dus da's mooi. Minder mooi is dat Patrick flinke jeuk heeft. Later blijkt dat hij zo'n 150 keer geprikt is, God mag weten door wat. Alleen al op zijn rechterhand 50 kleine, verschrikkelijk jeukende pukkeltjes. Daar gaat hij de komende dagen nog veel plezier aan hebben.

Eenmaal in Bari worden we met een shuttlebusje van superfast ferry's naar de bushalte gebracht. Alleen duurt het nog een half uurtje voor de trein naar het station gaat. En daar moeten we dan weer 3 uurtjes wachten voor de trein naar Rome. Tijd om nog even in de stad te kijken, maar behalve een rustig centraal park is er weinig te zien. Bovendien is het zondagmorgen, en dus is alles dicht. Voordat we op de trein stappen kunnen we alleen maar, noodgedwongen, naar de grote M.

De treinrit laat ons het landschap van Italië zien. En af en toe rijden we onder een antiek aquaduct door. Helaas hebben we wel een vertraging van een uur, waardoor we bij het overstappen even moeten zoeken naar de juiste trein. Het laatste stuk zitten we in een propvolle trein, mensen die op zondagavond weer terugkeren van hun weekendje. Om half acht staan we op het centraal station van Rome.

Gezellig...

Voor de eerste nacht checken we in bij een jeugdhostel. Gezellig, denken we, een afwisseling van het uitgestorven Griekenland. Nou, dat zullen we weten. In de TV-kamer staat spiderman kanonhard aan, op een PC kunnen we even gratis Internetten maar dan wil de volgende alweer, en in de gezamenlijke ruimte is het zo druk dat we niet eens kunnen zitten. Het is bieravond dus spoelen we het biertje dat we in onze hand gedrukt krijgen snel weg en gaan dan slapen, weg van de drukte.

De volgende morgen dus toch maar op zoek naar andere accomodatie. Het valt niet mee, we zitten nu echt in West-Europa, maar we vinden toch een aardig optrekje. En dan op zoek naar het bureau van Ethiopian Airlines voor onze tickets. Daar willen ze ons aanvankelijk weer meer laten betalen om minder te vliegen (waarom gebeurt dat toch altijd bij vliegtuigmaatschappijen?), maar uiteindelijk komt het toch goed en krijgen we onze tickets.

Ondertussen krijgen we met het heen en weer lopen al een aardig beeld van Rome. Een grote stad natuurlijk, maar het centrum is toch vrij compact en regelmatig worden de drukke straten onderbroken door een piazza met vaak een mooie beeldenfontein. Italianen houden van buiten de deur eten, ook onder de middag en daarom zijn er veel tentjes waar je een stuk pizza of pasta uit de vitrine kunt kiezen. Al met al heeft de stad veel sfeer.

Parkentocht

Voor we naar de grote bezienswaardigheden gaan doen we eerst nog een dagje park. Vanaf de Ethiopische ambassade, waar we geen visum krijgen, lopen we door naar het dichtstbijzijnde park, villa Torlonia. Veel moeders met kinderen tussen de bomen en ruïnes waar we de herkomst niet van kunnen achterhalen. Ook nog een paar mooie grote gebouwen met kunstcollecties die we niet gaan bekijken.

Het volgende park op de kaart is villa Paganini. Klein maar fijn en als we eruit komen meteen door naar de volgende, villa Albani. Maar helaas, daar kunnen we niet in, hoge hekken en een dichte poort. Dan maar direct door naar de hoofdmoot: Villa Borghese. Dit is het voormalige terrein van de gelijknamige familie, die vroeger nogal veel invloed had en ondermeer enkele pausen afgeleverd heeft. Het huidige park is groot en heeft, naast natuurlijk een kunstcollectie, een paar musea en een dierentuin. Wij houden het bij wandelen in het park en zien wat vijvers, mooie gebouwen en natuurlijk weer een obelisk uit Egypte, daar hebben ze er nogal wat van weggekaapt, die Romeinen.

We komen uit aan de andere kant van het park bij Piazza del Popolo. Ook hier weer een obelisk en een paar mooie kerken en beeldhouwwerken. Er is een auto-bots demonstratie bezig wat echter meer aandacht trekt. Van hieruit lopen we naar Piazza Spagna, en we zitten nu duidelijk in de dure buurt. Uiteraard weer een fontein en de beroemde Spaanse trap naar de Franse Ambassade. En zelfs de McDonalds is hier zeer sjiek.

De verdere wandeling huiswaarts gaat weer langs veel moois, maar vooral vermeldenswaardig is de Trevi fontein. Aan een klein pleintje neemt deze de hele gevel van een groot gebouw in beslag. Een enorme horde toeristen komt hier ook nu op af, Rome kent duidelijk geen laagseizoen.

Typemachine?

Het is dan eindelijk zover, we gaan naar het Antieke Rome. Maar op weg erheen is het eerste dat we zien de beelden bovenop de Typemachine. Dit is het enorme monument voor koning Vittorio Emmanuel II. Het is een marmeren structuur van meerdere verdiepingen met overal beelden, schilderingen en wat dies meer zij. Men is er vanaf 1880 tot 1927 in verschillende fasen aan bezig geweest. Alle kunstenaars uit die periode hebben wel iets geleverd en het geheel is overweldigend.

Vlak bij het monument op Piazza Venetia staat ondermeer ook de Kolom van Trajanus. Een enorme pilaar met daarop in reliëfs de avonturen van deze keizer. En erachter beginnen de forums. behalve het originele Romeinse forum zijn er nadien nog een aantal gebouwd, begonnen door Julius Ceasar. Daarna hebben verschillende keizers er nog meer bij gebouwd, en die zijn nu allemaal te bezichtigen. Tenminste, de puinhopen ervan.

Colossaal

We lopen snel door, want we willen eerst maar naar het Colosseum. Hier moeten we in de rij samen met wat supporters van Arsenal, dat vanavond tegen AS Rome aantreedt. Binnen in het Colloseum hangen ze hun enorme spandoek op, maar helaas, voordat we een goede foto kunnen maken moeten ze hem alweer weghalen. Flauw hoor.

Verder valt het een beetje tegen. De tribunes van weleer zijn verdwenen, evenals de vloer in de Arena. Wel zijn de vertrekken onder die vloer te zien, maar we hadden een gids moeten nemen om daar wat meer over te weten te komen. Buiten het Colloseum staat de poort van Constantijn. Samen met het Colosseum op de achtergrond levert deze prachtige plaatjes op. Een veel betere en goedkopere voorgrond dan de "Romeinen" met plastic zwaarden die rondom paraderen.

Forum

We wandelen door naar het Romeinse Forum en de Palantine Hill. Dit waren respectievelijk het centrum en de sjieke buurt van het oude Rome. Na het uiteenvallen van het Romeinse rijk raakte het hier sterk in verval. Het marmer werd verwijderd voor de bouw van kerken en paleizen en alles verdween onder een dikke laag aarde.

In de 19de eeuw begon men pas met weer uitgraven en dat er toch nog zoveel bewaard is gebleven is te danken aan de zuinige Romeinen. In plaats van gebouwen van puur marmer te bouwen gebruikten zij een soort geraamtes van goedkope bakstenen waar omheen ze een laag marmer aanbrchten. Het zijn die geraamtes die nu nog goed zichtbaar zijn, waar bijvoorbeeld in Athene bijna alles verdwenen is.

Zonder een gids is van de ruïnes op Palantine hill weinig chocola te maken. Toch is het een heerlijk rustige omgeving om door te wandelen en je af te vragen wie hier woonden. Er staat nog een klein museum met beelden en informatie over de vroegere bewoners. Dat gaat terug tot voor het Romeinse Rijk toen de Etrusken, een volk dat waarschijnlijk uit zuid-west Azië kwam, in hutten op de heuvels woonden.

Het Romeinse forum is een verzameling van overgebleven pilaren, poorten en stenen. Er is te zien dat ze veel afgekeken hebben van de Grieken, en naar het schijnt ook van de Etrusken en anderen. Maar de Romeinen hebben die verschillende stijlen verfijnd en er grootse gebouwen mee gemaakt. Het is erg druk in het Forum. Toergroepen vergapen zich aan de resten van de tempels. Best mooi, maar wij vinden het al snel welletjes en lopen weer terug.

Holy Mozes

De andere "must see" in Rome is natuurlijk het Vaticaan. De metro brengt ons erheen en we hoeven alleen maar een monnik te volgen die daar natuurlijk ook heen gaat. Vanaf de zijkant betreden we dan het Pietersplein. Het enorme ronde plein wordt omringd door een pilarengallerij met daarop standbeelden van zo'n beetje alle heiligen. In het midden weer een enorme Egyptische obelisk, nu in de steigers, met aan weerszijden een fontein. En aan het hoofdeinde natuurlijk de enorme St. Pieterskerk. Al met al best indrukwekkend.

Wanneer we de basiliek binnen willen gaan worden we wel even gefouilleerd. De priester voor ons niet, dus een vermomming voor terroristen lijkt ons eenvoudig. Eenmaal binnen kijken we onze ogen uit. Het is eigenlijk gewoon een museum met overal beeldhouwwerken, schilderijen en noem maar op, allemaal door de beroemdste kunstenaars uit de Renaissance. De Pietá van Michelangelo is de beroemdste, maar de rest doet niet onder.

We kijken onze ogen uit, kunnen de inmiddels helemaal kale voet van de bronzen Petrus aanraken en zelfs nog even biechten. Er staan biechtstoelen in verschilende talen, maar geen Nederlands, dus we komen goed weg. De enorme lijst met pausen is leuk (we missen Johannes III tot VIII), maar we kunnen helaas niet meer bij hun tombes in de kelder gaan kijken. We kunnen natuurlijk nog wel naar het aparte museum, maar hebben eigenlijk al genoeg kunst gezien.

Nog meer moois

De wandeling terug brengt ons ondermeer langs het Castello, Piazza Navona en het Pantheon. Het Castello is de burcht waar verschillende pausen in terugtrokken als er trubbels waren. Het ovale Piazza Navona is gebouwd op een antieke draf en renbaan, en staat nu vol met barokke architectuur, ondermeer 3 fonteinen waarvan 2 van Bernini zelf. Het is een prima plek om mensen te bekijken, de koffersjouwers op een terras en de backpackers op een bankje. Het Pantheon is het enige intacte gebouw van het oude Rome, een koepel met open gat in het midden en pilaren gevel. Bewaard gebleven omdat het als kerk gebruikt werd is het nu ondermeer de laatste rustplaats van koning Vittorio Emmanuel II, wiens tombe streng bewaakt wordt. En dan is het even genoeg met bezichtigen wat ons betreft.

En dat is maar goed ook, want vrijdag regent het ineens. We rennen van bank naar bank om dollars op te nemen voor Afrika, maar dat valt niet mee. Onze travellercheques in dollars willen ze slechts in Euro's uitkeren, om ons daarna weer dollars te laten kopen. Kost je twee keer commissie, en we voelen ons flink genaaid. Somber dagje dus.

Gelukkig is het de volgende dag beter, zowel het weer als wat ons betreft. Het lukt ons met enige moeite iets op de site te zetten, onze digitale fotoos op een CD te branden en verhalen naar huis te sturen. En we hebben nog tijd om op ons gemakkie wat te shoppen voor Afrika. Zondag bellen we nog even naar huis, want ook dat is in Afrika erg lastig. En dan moeten we uitchecken en de hele dag in Rome rondhangen voordat we naar het vliegveld kunnen. We gaan naar de gezellige wijk Trastevere, komen nog langs de Typemachine en de fora, zien nog wat kerken enzovoorts. Maar toch heeft dat het niet, gedwongen rondhangen.

Rome is tot nu toe verreweg de stad met de meeste bezienswaardigheden. Het houdt maar niet op met gebouwen, pleinen, parken en wat al niet meer. Het één is nog mooier dan het andere. Het is ook een prima stad om te relaxen op de pleintjes en bij de restaurantjes, als het budget dat toelaat tenminste, want goedkoop is anders.

Ga terug naar: Van hot naar her op de Pelopenese

Ga door naar: Addis Ababa

Ga naar het overzicht van Italie

Wereldreis zonder vleugels