De oudheid in Athene

Datum: 11-13 November 2002

Athene, dat is de Acropolis, de clichématige bakermat van onze beschaving. Maar het is ook drukte, vervuiling, chaos, en files. Toch moet je er even langs als je Griekenland aandoet, niet in het minst omdat zo ongeveer alle ferries van de eilanden hier aankomen.

Aangeprezen hostel

Al om 5 uur in de morgen zetten we voet aan wal in de haven van Piraeus. De overtocht was rustig, maar echt goed geslapen hebben we niet. De zogenaamde vliegtuigstoelen zijn niet echt optimaal om in te slapen, en op de grond, waar Sabine languit ging, tochtte het, dus ook niet ideaal. gelukkig rijdt de metro al en kunnen we direct op weg naar het aangeprezen jeugdhostel.

Het enige minpunt aan het hostel zou de ligging in de duistere buurt moeten zijn. Wij zien niets anders dan een rustige straat, dus da's mooi. Maar het hostel zelf blijkt helemaal niet zo geweldig. OK, we krijgen een 2-persoonskamer met douche, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Niet alleen de kamer is kil, ook de gezamenlijke ruimte is niet bepaald uitnodigend en veel andere faciliteiten zijn er niet. Fraaie aanbeveling.

Gezellige drukte

Na een dutje gaan we op verkenning uit. Alle interessante dingen bevinden zich in de Plaka-wijk, dus daar gaan we heen. Athene blijkt inderdaad een drukke stad te zijn, maar als je te voet bent is dat geen probleem. Het heeft zelfs wel wat, na het uitgestorven Samos. Als we het centrum naderen verschijnen de eerste typisch Griekse gebouwen, met pilaren,trappen en Griekse beelden. Het zijn overheids- en universiteitsgebouwen, en naar later blijkt de enige die we zullen zien.

De eerste echte bezienswaardigheid die we tegenkomen is het parlementsgebouw. We komen net als de wisseling van de wacht heeft plaatsgevonden, en zien nog net hoe de vreemd uitgedoste, raar lopende wachters geïnspecteerd worden. Is toch eigenlijk niet meer van deze tijd, maar leuk voor de toeristen.

We wandelen verder en gaan het park in. Er staat nog een waarschuwingsbord voor omvallende bomen, maar de mensen hebben meer te duchten van de dikke eenden bij de vijver. Een klein jongetje met een zak popcorn wordt bijna omvergelopen door de dikkerds, die zo te zien wel genoeg te eten krijgen. Verder is het wel een vredige omgeving, dat park. Als we bij de fontein aankomen breekt bovendien de zon door, en daar moet natuurlijk even van genoten worden.

Olympisch stadion

Vanuit het park lopen we door naar het oude Olympische stadion. Deze stamt al uit de 5de eeuw voor Christus en hij is geheel gerestoreerd om hier in 1896 de eerste moderne Olympische spelen te houden. Het stadion is groots, geheel van marmer opgebouwd en nog volledig intact. Ook de athletiekbaan ligt er nog, maar in die tijd hadden ze duidelijk andere afmetingen dan nu. De baan is erg lang, maar ook erg smal, en hier zullen dus geen moderne wedstrijden meer gehouden kunnen worden. Ook de tribunes voldoen natuurlijk niet meer aan de moderne eisen, zodat in 2004 sowieso een ander stadion gebruikt zal moeten worden. We zijn wel benieuwd of dit stadion nog een ceremoniele rol zal vervullen. Waarschijnlijk wel, er staan nu ook meerdere herdenkingsstenen van de 100-jarige verjaardag van de Spelen in 1996 in Atlanta.

Vanuit het park en uit het stadion zien we de Acropolis in de verte. Dus duidelijk niet vanuit de hele stad, wat vaak beweerd wordt. We besluiten hem tot morgen te bewaren. Wel lopen we door de straatjes onder aan de heuvel. Veel souvenirwinkeltjes en restaurantjes natuurlijk, maar we vinden toch ook nog een goedkoop broodje Gyros. En een boekenwinkel waar we voor 1 Euro wel 3 tweedehands boeken op de kop tikken. Het kan dus nog wel in Europa, al moet je er naar zoeken.

Hoge stad

De volgende dag maken we weer de wandeling richting Acropolis. We beklimmen de heuvel en komen bij de toegangsdesk. Met het kaartje van 12 euro voor de Acropolis kunnen we nog 5 sites bezoeken. Het eerste wat we tegenkomen is het Herodes Atticus theater, de kleinste van de twee theaters bij de Acropolis, maar wel het best gereconstrueerd. Hier worden in de zomer ook nog festivals in gehouden, maar nu is hij dicht en kunnen we er alleen van bovenaf opkijken.

Hierna leidt het pad naar de toegangspoorten, de antieke Propylaia en de Romeinse Beulle Gate. Aan beiden is niet zo heel veel te zien, de Propylaia staat bovendien in de steigers. Maar als je er doorloopt verschijnt hij in volle glorie: de Parthenon, pronkstuk van de Acropolis. Helaas staat ook deze in de steigers, en eigenlijk zien we er niet zo heel veel meer aan dan we op de diverse plaatjes al hadden gezien.

Indrukwekkender is de Erechteion, de tempel met ondermeer de 6 Caryatids, de schone maagden die de zuidelijke portiek ondersteunen. Hier wordt ook aan gewerkt, en we kunnen ook zien dat ze soms complete blokken hebben vervangen. Blijft toch een beetje vreemd wat ze in zo'n reconstructie nu wel en wat niet doen. Missende stenen worden niet toegevoegd, maar beschadigde worden wel vervangen door gave. Maar ook niet allemaal. En zo zie je dus een oude muur met af en toe een gloednieuw marmeren blok ertussen.

Vanaf de Acropolis hebben we een mooi uitzicht over de stad. We zien de andere monumenten van de oude stad en, ver weg, het oude stadion. Ook zien we over de stad een deken van smog liggen. Eigenlijk valt het nog wel mee, in andere steden hebben we het wel eens erger gezien. Maar in de zomer zal het nog wel een graadje erger zijn.

Ook op de Acropolis staat het museum waarin de gevonden beelden staan uitgestald. Goed dat dit terplekke te zien is, dan kun je er nog iets bij voorstellen. Maar eigenlijk zijn we niet zo heel erg onder de indruk van wat hier staat. Veel is bijna niet herkenbaar en echte pronkstukken zijn er niet. Of het moeten de originele Caryatids zijn, die op de tempel zijn dus namaak.

Agora's

We dalen weer af, waarbij het opvalt dat er bordjes staan die aandringen op éénrichtingsverkeer. Dat zal in de zomer wel nodig zijn om de hordes toeristen te organiseren, maar is nu ietwat overbodig. Na de lunch gaan we op zoek naar de Romeinse agora, oftewel marktplaats. Hiervan is bijna niets meer over, behalve wat fundamenten van gebouwen. Wel in volle glorie staat de achtzijdige toren van de winden. Iedere zijde heeft een reliëf die de windrichting voorstelt. Vroeger deed de toren dienst als klok en windvaan.

De oude agora is veel groter dan de Romeinse. Ook hier is weer veel verwoest, maar er staat nog een tempel overeind, die echter van veraf mooier blijkt dan van dichtbij. Ook is er een kerkje uit de 11e eeuw nog geheel intact, en de oostelijke stoa is geheel gerestoreerd. In deze laatste is een museum gevestigd, waar eigenlijk interessantere dingen te zien zijn dan in het museum van de Acropolis. Verder dwalen we een beetje door de oude Agora en zitten we op een heuveltje om het geheel te overzien. Er staat ook een tekening die uitbeeldt hoe het geweest moet zijn, en dan kun je er een wat betere voorstelling van maken.

Het is wel weer welletjes voor één dag, en de rest van de sites bewaren we voor de volgende dag. Dan pakken we voor de verandering de metro, die ons aan de achterzijde van de Acropolis afzet. Bij dit metrostation zijn al wat vondsten uitgestald die bij het bouwen van het station naar boven kwamen. Er zal nog wel een hele hoop begraven zijn.

Genummerde stenen

Aan de achterzijde van de Acropolis is het theater van Dionysos, de god van de onderwereld. Dit theater is groot, maar niet zo goed bewaard gebleven, behalve een paar luxe stoelen voor de belangrijke mensen. Ook de andere gebouwen aan deze zijde staan er niet best bij. Er wordt wel aan gewerkt, maar dat lijkt niet erg op te schieten. Of de genummerde en gerangschikte stenen, die bij iedere historische site wel liggen, ooit op elkaar gestapeld gaan worden is maar de vraag.

De laatste site die we in Athene bezoeken is de tempel van de Olympische Zeus. Dit moet weer een enorme tempel zijn geweest, met als voorbeeld die van Artemis bij Ephesus in Turkije. Van dit exemplaar zijn nog 16 pilaren over, waarvan er één is omgevallen. Er staat er ook één in de steigers, maar het is duidelijk dat er nooit meer bij komen, het meeste materiaal van de verwoeste tempel is weer hergebruikt in andere monumenten.

Illegaal?

We wandelen de stad weer in en zien waarachtig weer de wisseling van de wacht. Blijft leuk, die rare jongens. Hierna gaan we even op het centrale plein in het zonnetje zitten, mensen kijken. Het publiek loopt druk heen en weer en aan weerszijden staan wat donkere jongens hun waar aan te prijzen. Niet helemaal legaal, blijkt als ineens in no time iedereen verdwenen is. Het blijkt dat er een politieman is gearriveerd die er eentje in de kraag gevat heeft. Mooi gezicht hoe de jongens in één beweging hun uitgestalde waar oppakken en wegwezen. Ze komen ook niet meer terug.

Het is ons laatste dagje in Athene. Het is leuk om de historische stad gezien te hebben, al sprak het oude stadion ons meer aan dan de Acropolis. Van de enorme drukte en vervuiling in deze megastad hebben we niet echt veel last gehad. Misschien omdat het bij de toeristische plekken wel rustig was en omdat we op Samos al een overdosis rust gehad hadden. Wel vonden we het jammer dat het jeugdhotel niet zo goed was als gehoopt.

Ga terug naar: Saai seizoen op Samos

Ga door naar: De forten van Nafplio

Ga naar het overzicht van Griekenland

Wereldreis zonder vleugels