Even langs Oostenrijk

Vanuit Zuid Tjechië is het hemelsbreed niet zo ver naar Hongarije. Maar als je naar de treinverbinding met Boedapest vraagt, dan duurt die 11 of 16 uur, afhankelijk van het tijdstip. Wat blijkt, die verbinding gaat helemaal om Oostenrijk heen, om dan door Slowakije naar Hongarije te gaan. Da's dus niet handig, we gaan voor de alternatieve route, per bus naar Linz en dan verder met de trein.

Overstappen...

De wekelijkse bus naar Linz vertrekt vroeg uit Ceské Budejovice, te vroeg voor ons om daar met een bus uit Cesky Krumlov te komen. Het is even puzzelen, maar we komen er bij de toeristeninfo achter dat we een vroege bus kunnen nemen naar Kaplice, om daar op de bus naar Linz te stappen. Zo gezegd, zo gedaan, we staan vroeg op, lopen naar het busstation en stappen op, so far so good. We moeten opletten om bij het treinstation van Kaplice, 5 km buiten het stadje, uit te stappen want daar komt de bus naar Linz langs. De buschauffeur waarschuwt ons en daar staan we dan, in het donker in het midden van nergens.

Het stationnetje is even verderop, dus daar maar even informeren of we goed zitten. Als we eindelijk wat personeel vinden, zijn die heel behulpzaam. Maar van een bus naar Linz hebben ze nog nooit gehoord. Nee, een trein kunnen we nemen, of misschien gaat de bus vanuit het centrum van Kaplice, 5 km verderop. Nou ja, dan maar weer naar buiten waar we ons verzekeren dat we op de weg naar Linz vanuit Ceské Budejovice staan. En dan maar in de vrieskou bij de bushalte blijven wachten.

We hebben ons voorgenomen iedere bus aan te houden, maar het duurt lang voor er eentje komt. En dat blijkt hem niet te zijn. Maar er vlak achter stopt een andere, en ja hoor, die gaat naar Linz. We sprongen een gat in de lucht, gelukkig niet voor niets in de kou staan wachten. We hadden al bedacht dat we maar liftend naar Linz zouden gaan. Maar gelukkig was dit niet nodig. De vriendelijke chauffeur gooit onze rugzakken onderin en we gaan op weg.

Glooiend

We laten het mooi glooiende landschap aan ons voorbijtrekken. We zien ook steeds meer "Oostenrijkse" huisjes, maar het duurt toch nog even voor we bij de grens komen. Daar moeten we even uit de bus voor de controle, maar dat gaat aardig vlotjes. In Oostenrijk zet het mooie landschap zich voort, totdat we de snelweg op gaan, voor het laatste stuk naar Linz.

Eenmaal in Linz worden afgezet bij het busstation, waar we nog even informeren naar bussen naar Hongarije. Helaas, we worden doorverwezen naar het naastliggende treinstation ("noer miet tsjoek" zegt de man, en da's duidelijk,toch?). Daar horen we dat de directe verbinding om half één gaat, drie uur later. Tijd om nog wat van Linz te zien, dus.

Dom

Vanuit de bus hadden we al een glimp van het centrum van Linz opgevangen, en dus volgen we de route terug. Al snel zien we de toren van de grote kathedraal, zodat dat ons richtpunt wordt. Eenmaal aangekomen nemen we even een kijkje binnenin. Een prachtig interieur, met vele mooie beelden, altaren, preekstoelen, glas-in-lood ramen en wat al niet meer. Wel is de orgelmuziek ietwat luid en intimiderend, maar dat zal wel zo horen.

Weer buiten blijken we niet op het centrale plein te staan. Nou ja, er staan wel bordjes en de leuke oude straatjes duiden erop dat we wel al in het centrum zitten. Er komt zelfs een toeristentreintje langs, dus we zitten goed. Voordat we bij het plein komen zien we echter de rivier, die schöne blaue Donau, zodat we eerst daar maar gaan kijken. Echt blauw is hij niet, maar wel breed en met een mooi uitzicht op de heuvels in de verte. Vanaf de rivier en de brug wandelen we dan zo het centrale plein op.

Oude stad

Linz is als alle oude steden ingericht met een mooi centraal plein. Hierlangs staan een paar mooie kerken en gebouwen en in het midden een monument. Ook is hier een toeristenbureautje waar we een plattegrond van de stad bemachtigen. Hierop zien we een slot op een heuvel aangegeven, waar we dus een kijkje gaan nemen. Maar dit valt een beetje tegen. Op een paar oude muren na is het niet zo bijzonder, en het uitzicht is ook niet geweldig. Snel maar weer terug dus, om weer in de oude straatjes te dolen. We kiezen nu voor de Landstrasse die ons terug naar het station leidt. Dit is een drukke wandelstraat met veel winkels en kerken waar alleen trams rijden. Aan het eind eten we er een dönerkebab voordat we terug naar het station gaan.

In de trein zien we het glooiende Oostenrijkse landschap weer voorbij komen. Van Wenen, waar we doorheen komen, zien we nog wat rijen statige gebouwen, maar verder niets. Wat Oostenrijk betreft, moeten we het deze reis met Linz doen, wat ons niet bepaald tegenviel. Een oude binnenstad met nauwe straatjes en veel oude huizen en kerken doet het altijd goed.

Ga terug naar: Praagtig Tjechië

Ga door naar: Boeda en Pest

Ga naar het overzicht van Europa

Wereldreis zonder vleugels