Nederland: Verrassing op de Veense Feestweek

Tja, daar staan we dan ineens weer voor ieders neus. We zijn allebei wel een beetje zenuwachtig, maar hebben erg veel zin in een weekje familie en vrienden opzoeken, feesten en drinken. Al hakken die dure pilzen aardig in ons budget.

Reiziger in eigen land

Helaas, er staat niemand op Schiphol op ons te wachten. Kan ook bijna niet, we hebben alleen 2 zussen gemaild, die waarschijnlijk geen tijd hebben, of de mail niet eens gezien hebben. Dus, na het ophalen van de bagage maar met trein en bus naar de Veen. Zijn we wel gewend, en het blijkt in Nederland best aardig geregeld. Onderweg genieten we van het Hollandse landschap, de rustige trein en, naarmate we de Veen naderen, zoeken we naar wat veranderd is.

Surprise!!!

Eenmaal aangekomen wandelen we naar het huis van Patrick's zus Judy, waar de werkster opendoet. Het mailtje blijkt wel gelezen, en we mogen ons even opfrissen, de rugzakken neergooien en de fietsen lenen. Prima, kunnen we meteen op weg om onze ouders te verrassen. Onderweg komen we al twee vrienden (krenten) tegen, die verrast maar leuk reageren. Zij zullen al snel voor de tamtam gaan zorgen. Onze moeders en vaders schrikken zich rot, weten even niets te zeggen en pinken een traantje, maar zijn heel blij ons te zien.

De volgende dagen bezoeken we veel familie en vrienden. Vooral die met nieuwe koters moeten we natuurlijk even zien, al valt dat soms niet mee (niet thuis ofzo). Woensdag is de eerste kermis-activiteit waar we aan mee doen: het sjoelen. En daar ontmoeten we dan ook weer vele bekenden. Sommigen kunnen we verrassen, bij anderen heeft de tamtam haar werk al gedaan, maar bij allen moeten we honderduit vertellen.

Donderdagavond is er de eerste optocht. We fietsen er snel vooruit om op de Noordhoek te kijken. Maar vele mensen houden ons aan voor een praatje zodat het een lange rit wordt. Na de optocht op de koffie en dan zijn we het eigenlijk zat. Maar ja, we weten dat er mensen zijn die ons willen zien, en andersom toch ook wel, dus hop, naar DOSR. Daar bleef het nog lang onrustig en zo wordt het weer een latertje.

Druk feestprogramma

Vrijdagmorgen balonnenoptocht, en dus DE gelegenheid om de nieuwe koters in actie te zien. Sabine loopt zelfs mee, met haar vriendin Linda en haar kids. Patrick komt alleen kijken bij het oplaten aan het eind. Maar weer zien we een aantal bekenden en babbelen honderduit. Inmiddels worden onze stemmen er niet beter op. 's Middags bij café de Haven het festijn "Bepaal met je Lansjelot", waarbij.... ja dat weten we eigenlijk niet. We komen namelijk niet veel verder dan de eerste mensenmenigte, waar we weer tegengehouden worden om ons verhaal te doen. Wel erg gezellig, zoals altijd. 's Avonds leren we de finesses van de Ketchup song, ook nieuw voor ons, voordat we gaan snacken en doorgaan naar de Tranentrekkers in 't Veen. En ja, u raadt het al...

Zaterdagmorgen traditioneel ontbijt met de vodjes, waarbij ze ons verrassen met een kado, een nieuw dagboek waar ze alvast iets in geschreven hebben. Dan de bloemencorso, waar we de laatste familieleden te zien krijgen en de bonte stoet versierde karren aanschouwen. Dan een pils bij café Jan Punt, en het tonknuppelen bij DOSR onder een heerlijk kermiszonnetje.

Ook de kermis zelf (lunapark) moet er nog even aan geloven voordat we gaan swingen in de DAT tent (dit jaar nieuw, en een heel aardig alternatief).

Heel gaaf om je zo weer eens uit te leven tussen je vrienden, al dreigde een opstootje het een en ander te vergallen (het zijn ook altijd dezelfden). Gelukkig werd het snel gesust. Zelfs bij het bonnen- en bierhalen wordt ons gevraagd naar hoe het was. Erg leuk, maar we moeten ze verwijzen naar onze website, vanwege de rij achter ons en de toestand van onze stembanden. Uiteindelijk eindigt de nacht in de snackbar, en dan snel gaan slapen.

Nog even naar de voetbal

Op zondag is de kermis weer teneinde. Als we uitgeslapen zijn brengen we Patrick's ouders nog even een bezoek, maar dan moeten we toch weer door, want de voetbalwedstrijd Alkmania-DOSR staat op het programma. De Veense derby zit altijd vol spanning en drama en zo ook nu, al is het spel ondermaats. Met de 2-2 kan iedereen niet anders dan tevreden zijn. Hierna nog een paar pilzen en dan naar de chinees met onze vrienden, en om onze geleerde woordjes in de praktijk te brengen (Ni Hau en sjeh sjeh).

Dan is het alweer tijd om afscheid te nemen. Het vervolg van onze reis zal echter minder lang zijn, en bovendien weten we nu dat het zo om is. Het afscheid is dus minder emotioneel dan de eerste keer. De laatste dag bereiden we nog wat voor voor de rest van de reis (reisgids kopen) en werken we nog wat aan de site. Dan, inpakken, slapen, en vroeg weer op pad, de Veen weer achter ons latend.

De Veense feestweek staat altijd garant voor veel gezelligheid. Dit keer zijn wij een beetje het middelpunt, wat we erg leuk vinden. Veel mensen (ook onbekenden) vragen honderduit en blijken ons te volgen. Zelf wilden we ook iedereen zien en spreken, wat het een heel hectisch weekje maakte. Maar al met al was het geweldig en zien we er naar uit om over een aantal maanden wederom thuis te komen!!

Ga terug naar: Laatste etappe: Nong Kai-Bangkok

Ga door naar: Oktoberfest in Munchen

Ga naar het overzicht van Europa

Wereldreis zonder vleugels