Laatste etappe: Nong Kai-Bangkok

Datum: 13-16 September 2002

Direct over de grens Laos-Thailand bij Vientiane ligt Nong Kai. Hier blijven we nog een paar nachtjes voor we de trein nemen terug naar Bangkok, waar als het goed is onze tickets liggen te wachten voor de vlucht naar Istanboel...

Een tuktuk brengt ons van Vientiane naar de Friendship bridge, de grenspost Laos-Thailand. God mag weten waarom deze brug mede aangelegd is door Australië, zal wel onder het mom van vriendschap zijn. Na een laos stempeltje stappen we op een pendelbus naar de overkant voor een stempeltje. Dan een tuktuk naar het stadje Nong Kai, dat nog een paar km verderop ligt. Hier nemen we ons intrek in mut mee, een guesthouse met leuke hutjes in een mooie tuin aan de mekong rivier. We krijgen er direct informatie over wat er te doen is en na een maaltijd huren we een fiets om op pad te gaan.

Sculpturenpark

Na het kopen van treinkaartjes voor de volgende dag naar Bangkok fietsen we door naar Sala Kaekwoo, een sculpturenpark net buiten het stadje. We hebben wat moeite om het te vinden, maar een vriendelijke schot die hier woont rijdt in zijn auto voor ons uit om de weg te wijzen. Eenmaal aangekomen kopen we een kaartje en kijken we onze ogen uit. Prachtige beelden staan er in een mooie tuin. Sommigen zijn zo'n 30 meter hoog of meer. Het zijn allemaal figuren uit de hindoe en boedha mythen. Een inmiddels overleden kunstenaar heeft ze gemaakt, naar eigen zeggen op aanwijzingen van een onderaardse godheid die hij bij toeval ontmoette.

Pronkstuk is de circle of life. Dit is een verzameling beelden die de levensloop uitbeeldt. Via een opening, de vagina voorstellend, stap je als zaadje naarbinnen, waarna de beelden de bevruchting, kinderjaren, volwassenheid, het huwelijk, overspel, ouderdom en de dood uitbeelden. Uiteindelijk kom je weer terug bij het begin, tenzij je als boedha uit de cirkel kan stappen naar het nirvana.

Vissen voeren

Bij het beeldenpark bevindt zich ook nog een vijver, waar we de visjes kunnen voeren. Nou ja, visjes, meervallen van soms wel een meter groot klimmen over elkaar heen om de balletjes vissenvoer te bemachtigen. Na dit spektakel lopen we nog even de verkeerde kant op, waarbij we teruggejaagd worden door een slang op het pad. We pikken onze fietsen weer op en fietsen langs de rivier weer terug naar mut mee.

's Avonds proberen we nog met een rondvaart over de mekong rivier mee te gaan. Maar helaas, de moter is kapot en het feest gaat niet door. In plaats daarvan laten we ons op het terras in de tuin van mut mee lekprikken door de muggen. Leuk, zo'n tuin, maar het lokt wel veel van die krengen.

De ochtend voor vertrek naar Bangkok spenderen we aan het shoppen in Nong kai. Veel bedelaars hier op de lokale markt, terwijl er toch niet veel toeristen zijn. Het meeste geld krijgen ze dan ook van de locals, aangespoord door het boedhisme. Ook de winkels zijn gericht op de locals, maar toch weten we voor Patrick nog een T-shirt te scoren. De rest van de dag voordat de trein vertrekt besteden we weer op het terras, waar we nog een tropische bui op het dak krijgen. Als we met de tuktuk vertrekken is het alweer opgeklaard.

Op het station maken we voor het eerst het Thaise volkslied mee. Om 18.00 uur wordt dit in alle openbare gebouwen gespeeld en zo ook op het station. Iedere thai gaat staan en zingt mee, best wel een indrukwekkend gezicht. De treinreis is verder niet zo bijzonder, we slapen redelijk en de trein haalt de aanvankelijke vertraging netjes is, waardoor we om 7 uur in de morgen aankomen. We pakken de bus en een half uurtje later checken we in bij ons vertrouwde rooftop garden guesthouse.

Ellende

Na het knappen van een uiltje begint de ellende. Eerst gaan we proberen weer wat fotoos per e-mail op te sturen, maar we hebben problemen met het lezen van het 64 MB kaartje. Hadden we in Georgetown ook al, maar dit keer doen we geen gekke dingen, zodat de fotoos in ieder geval niet verloren gaan. Dan gaan we onze tickets maar ophalen, maar ook hier geen succes. Het blijkt dat Singapore Airways ook een ticket UIT Istanboel wil zien, en dat hebben we natuurlijk niet. Dat had de travelagent best vantevoren kunnen weten, en dat vertellen we hem ook met enige nadruk. We eisen onze aanbetaling terug en stappen naar buiten. Maar dan? Geen vlucht naar Istanboel dus!!

De rest van de dag spenderen we met het zoeken van een alternatief. We proberen uiteraard alsnog een ticket naar Istanboel te vinden, en vertellen overal dat Singapore Airlines geen optie is, omdat die willen dat we naar Amsterdam doorgaan. En we willen niet naar Amsterdam! Verschillende agents wijzen ons erop dat Amsterdam wel goedkoper is. MAAR WE WILLEN NIET NAAR AMSTERDAM!! Gefrustreerd verlaten we uiteindelijk de kantoortjes met een reservering voor een duur ticket naar Istanboel op zak. Definitief boeken kan pas morgen omdat op zondag de luchtvaartmaatschappijen dicht zijn.

Beter plan!!

Maar dan komt toch alles nog goed. Eerst vinden we een Internet café met goede kaartlezer, zodat we onze fotoos toch kunnen versturen. En dan, 's avonds op het terras, mijmeren we over de feestweek die nu in ons dorp in Nederland zijn aanvang neemt. En vliegen naar Amsterdam bespaart ons geld. En vliegen doen we nu toch al. En we kunnen toch gewoon met een tweede fase overland beginnen? We besluiten de volgende dag toch een ticket naar Amsterdam te boeken!!!

Onze beslissing is nog maar net genomen of we ontmoeten op het terras oude bekenden. Eerst de olifant, die we al verwachtten. Alleen is hij enorm gekrompen, of is het toch een ander? Hij heeft wel het rode knipperlicht aan zijn staart. Dan zien we plots Alec en Deborah, de Italianen die we in Indonesië tegenkwamen. We praten alles weer bij met hen en nemen er één (paar) op ons nieuwe plan.

De maandag gaat snel. We boeken een vlucht (toch Singapore Airlines, blijkt het goedkoopst) die al om 18.30 uur de lucht in gaat. Maar we willen nog shoppen, en Patrick naar de kapper, en de laatste keer Aziatisch eten, en.... Om 15.00 uur stappen we in het busje naar het vliegveld. Amsterdam en Roelofarendsveen, schrik niet, here we come!!!

Ga terug naar: Vientiane

Ga door naar: Nederland: Verrassing op de Veense Feestweek

Ga naar het overzicht van Thailand

Wereldreis zonder vleugels