Gastenboek E-mail update Reislinks

Balans na 200 dagen


Belevenissen vooraf
Voorgaande reizen
Algemene zaken
Europa
Rusland
China
Vietnam
Cambodja
Thailand
Maleisië en Singapore
Indonesie
Laos
Turkije
Griekenland
Italie
Afrika
Weer thuis
De balans na 200 dagen

Zo, het is weer eens tijd om te bekijken hoe het er voor staat na dik een half jaar reizen. We zijn de afgelopen twee maanden in Indonesie geweest en vinden beiden dat dit, tot nu toe, het hoogtepunt van onze reis is. Het is werkelijk een schitterend land, en dus willen we er ook zo veel mogelijk van zien.

Dit heeft tot gevolg dat we dus nog steeds op een zeer hoog tempo reizen. En dat uit zich bij Sabine dat ze voor elke busreis aan de diarree raakt. Vooral lange busreizen door de bergen vindt ze op dit moment vreselijk, Maar de prachtige natuur en cultuur in dit land maakt bijna alles goed. De teller staat nu op ongeveer 25000 km, waarvan de laatste 5000 erg veel reistijd bevatte in dit land van water en bergachtige eilanden. Ons voornemen is in ieder geval om het wat rustiger aan te doen, en als India en Pakistan zo doorgaan zullen we ook wat meer tijd overhouden om in Zuidoost Azie rond te hangen. We moeten dan wel op zoek naar een alternatieve route terug naar Europa. Als we weer in Thailand zijn nemen we hier een beslissing over.

Hoe staat het met onze gezondheid? Tot nu toe mogen we van geluk spreken. Sabine heeft dus wat diarree voor het reizen met de bus, en heeft in Rantepao in Sulawesi een rotnacht gehad waarbij haar lichaam al het voedsel dat ze in zich had wilde kwijtraken. Van onder en van boven, alles moest eruit. Het was alleen wat lullig dat we een gezamelijk toilet hadden, en dat onze buurman alles heeft kunnen horen. Patrick is op en top fit, geen klachten, lang leve het reizen. In Maleisie waren we gestopt met het slikken van Malaria pillen, dat hebben we vanaf Lombok weer opgepakt en zullen we blijven doen tot een maand na het verlaten van Borneo, Indonesie/Maleisie.

Met de financien gaat het ook nog steeds voor de wind. Indonesie is niet zo goedkoop meer als een aantal jaar geleden, de roepia neemt weer toe in waarde terwijl de prijzen sterk zijn gestegen en de overheid hoge toegangsprijzen voor de toeristische attracties vraagt. Toch leven we in Indonesie evenals in Maleisie ver onder ons budget. En dat vinden we dus ook terug in de cijfertjes. Na het relatief dure begin in Europa en Rusland hebben we het gemiddelde nu al omlaag gebracht naar ongeveer 1425 euro per maand. We mogen niet klagen dus, en zefs een beetje trots zijn op onszelf.

We krijgen op het moment ook veel vragen of we veranderd zijn in uiterlijk, en hoe het tussen ons tweeen gaat. Nou, tussen ons gaat het "al zeg ik het zelf" uitstekend. We kibbelen natuurlijk nog heel wat, maar vinden het heel gezellig zo met zijn tweetjes. Het is af en toe best leuk om met andere mensen te reizen, maar we zijn ook wel weer blij als we er weer samen op uit trekken. En je leert elkaar zo door en door kennen. En ondanks al onze negatieve kanten, houden we dus nog steeds heel erg veel van elkaar.

Ons uiterlijk is nog steeds hetzelfde. We hebben wel geprobeerd of een baard en een pratend kutje leuk staat bij Patrick (zie verhaal Gili Air), en we zijn beiden een paar kilo afgevallen. Sabine niet zo veel als Patrick, die heeft nu een riem nodig om zijn broek omhoog te houden. Of we innerlijk veranderd zijn zou ik echt niet weten. Dit laten we aan jullie over om daar over te oordelen, als we weer thuis zijn.

Ga naar het overzicht van Algemene zaken

Wereldreis zonder vleugels