Balans na 120 dagen

Zo daar zijn we weer eens met de tussenstand. Met ons gaat het prima. Ondertussen ervaren we het reizen niet meer als een vakantie, maar als een manier van leven. We zijn constant bezig met plannen maken waar we naartoe willen, en daar aangekomen moeten we op zoek naar onderdak. Het vinden van onderdak brengt nog wel eens wat spanningen, maar we hebben nog nooit op straat hoeven slapen. Dus zou je zeggen, waar maak je je druk om! Sabine heeft gelukkig weinig last meer van heimwee, dus zijn we nu volop aan het genieten.

Snelheid van reizen

We krijgen nog al eens te horen dat we zo hard gaan, en dat is ook zo. We doen wel eens een tijdje weinig of niets, maar dat verveelt ons snel en dus gaan we dan maar weer door. We zitten ondertussen in Thailand, en hebben Vietnam en Cambodja al weer achter ons gelaten..Ondertussen hebben we rond de 20000 kilometer afgelegd (inderdaad, de halve omtrek van de aarde), en doen dat nog steeds per trein, bus of boot. We zijn erg benieuwd of we de complete route zonder vleugels zullen redden, omdat we niet al te goede berichten horen over Nepal en in Indonesië blijkt het ook niet overal even veilig te zijn. Is er nieuws over deze landen, laat het ons weten, dan kunnen we daar rekening mee houden.

Gezondheid

Ziek zijn we ook dit keer weer geweest. Sabine heeft waarschijnlijk iets verkeerts gegeten in Phnom Penh en moest dit bekopen met overgeven en diarree. Dit was gelukkig maar 1 dag en ze voelde zich een paar dagen zwak. De rode uitslag die we in China opgelopen hadden is gelukkig na een week of drie verdwenen. Wat het geweest is weten we nog steeds niet. Sabine der kuit is nu volledig genezen. Hij heeft zo'n drie maanden warm aangevoeld met wat harde plekken. Die zijn nu eindelijk verdwenen. In China had Sabine ook nog een ongelukje in een slaapbus. Deze moest een noodstop maken waarbij ze met haar ribben op een ijzeren knop belandde. Waarschijnlijk een gekneusde rib die nu gelukkig ook al weer genezen is. En Patrick heeft op dit moment diarree en kan nog steeds maar met een kant kouwen vanwege zjn kies. We zijn in Vietnam ook begonnen met het slikken van Doxycycline, een middel dat ons moet beschermen tegen Malaria. In Thailand en Maleisie hebben ze daar geen last van dus zijn we nu nog drie weken aan het doorslikken om er dan even mee te stoppen tot we weer in malaria gebied komen.

Financiën

Zuid-oost Azië is dus een stuk goedkoper dan China en Rusland. Een tweepersoons kamer is in deze landen wel te krijgen tussen de 6 en 12 Euro. In Vietnam en Cambodja had je dan ook best wel een mooie kamer voor die prijs. In Thailand zijn de kamers duidelijk van mindere kwaliteit. Ook het eten is hier erg goedkoop. Per persoon kost een maaltijd ongeveer 3 Euro. Het enige wat ongeveer dezelfde prijs is als in Nederland is het bier, maar dan krijg je wel een halve liter. We hebbn de achterstand op ons budget nu dus ruim ingelopen en zitten nu op een gemiddelde van 1600 Euro per maand (ongeveer 1800 begroot).

Thuisfront

Naar verluid gaat het in Nederland ook goed. De eerste koters zijn geboren en we zijn dus ook peetoom en peettante geworden. Verder is er dankzij zakenwaarneemster Inge zicht op een nieuwe huurder en zijn de belastingpapieren goed ingevuld. Allemaal financiële meevallers dus.

Judy, onze webmaster, is ook goed bezig. Zij haalt onze fotoos op, laat ze afdrukken en zet verhalen en fotoos op de site. Wel is er een vertraging van twee weken tot een maand tussen het gebeuren en plaatsing op de site. Dit komt echter vooral door de tijd die het ons kost om de verhalen te schrijven en voor versturing een Internetcafé te vinden die onze Psion wil aansluiten. Ook was er een probleem met onze mailinglist provider (gratis, dus gevaar voor faillisement), maar dat is nu gelukkig opgelost, en we hebben maatregelen genomen voor eventuele herhaling van de problemen. Overigens staan er al 90 adressen op de lijst, dus de site mag een succes heten. Voor ons een stimulans om vooral door te gaan.

Ga naar het overzicht van Algemene zaken

Wereldreis zonder vleugels