Litouwen - Vilnius

Datum: 22-24 November 2001

Litouwen heeft een roemrucht verleden, waarbij het eens half Europa onder haar macht had. Ook was het de eerste Sovjet staat die onafhankelijk werd. We bezoeken de hoofdstad Vilnius, waar nog veel historie moet zijn te vinden.

Een warm welkom

Als we aankomen in Vilnius is het al rijkelijk laat. Gelukkig hebben we in de Lonely Planet gelezen dat er vlakbij het bus (en ook trein) station een relaxte jeugdherberg zit. De ijzige en heuvelachtige stoep maakt het echter lastig lopen, zeker met een rugzak. Toch bereiken we vrij vlot de jeugdherberg, en hoewel de jongen bij de receptie zegt geen Engels te spreken wijst hij ons de weg naar een bakkie thee, wat net als koffie, Internet en het gebruik van de keuken hier gratis is. Wel moeten de schoenen uit, maar dat geeft een lekker huiselijk sfeertje. We voelen ons direct op ons gemak, zeker als andere reizigers ons ook nog behulpzaam zijn met het geven van informatie. Na nog even op pad te zijn geweest voor geld en eten (grote M zodat we snel wat hebben) nemen we dus nog een bakkie voordat we ons op de slaapzaal installeren.

Vriendelijk Vilnius

De volgende morgen gaan we lekker vroeg op stap om de stad te verkennen. Vilnius heeft een oud centrum met veel kronkelige straatjes met gekleurde gebouwen en ook erg veel kerken. Overdag dooit het in de stad zodat het wel meevalt met de gladde wegen, al blijven de hopen sneeuw wel liggen. De oude stad heeft een gezellige sfeer, er lopen niet alleen toeristen zoals in de oude stad van Warschau. Deze oude stad is ook veel groter, en ook het normale leven vindt er in plaats, hoewel er weinig auto's rijden.

We wandelen van kerk naar kerk en komen uiteindelijk aan de andere kant van de oude stad uit, waar op een heuvel de middeleeuwse toren van Griminidos staat. Na een fikse klim van heuvel en toren genieten we van een prachtig uitzicht over de stad. Naast de vele kerken kunnen we de rivier door de stad zien kronkelen en zien we ook de heuvel met de Three Crosses. In de toren bevindt zich ook een expositie over de kastelen die hier op en om de heuvel gestaan hebben. Behalve de toren staan er nog een paar kasteelmuren maar het meeste is verdwenen. Wel staat de imposante kathedraal nog naast de heuvel, met de grote beltoren die vroeger bij de kasteelmuur hoorde. Als we de mooi besneeuwde heuvel langs de verkeerde kant weer afgeglibberd zijn lopen we daar nog even omheen en zien we ook het standbeeld van Griminidos, de stichter van de stad uit de 12de eeuw.

Tijdens de terugwandeling langs weer andere kerken en monumentale gebouwen doen we nog even een café aan. Sabine bestelt hete chocolade en krijgt dat ook letterlijk: een gesmolten klomp chocolade in een kop.

Vlees genoeg

Vlak voordat we weer bij het jeugdhotel zijn, zien we waarom we geen supermarkt zijn tegen gekomen: we lopen langs een grote marktplaats waar ze zo'n beetje alles verkopen. Halverwege de markt stappen we in een groot gebouw en wat schetst onze verbazing? Hij staat helemaal vol met vitrines waarin grote hompen vlees van alle soorten staat uitgestald. Genoeg te eten dus in deze voormalige staat van de Soviet Unie, al kunnen we niet beoordelen of iedereen het ook kan betalen. Er lopen hier niet zo gek veel bedelaars, alleen bij binnenkomst van de oude stad (bij de Gates of Dawn) staan wat oude vrouwtjes en een man die een been mist. Mensen die onder het communisme nog een salaris kregen, maar door het kapitalisme nutteloos bevonden zijn en dus niets meer krijgen. Ook hier besluiten we echter de bedelaarsklasse niet in stand te houden, hoe zielig we het ook vinden.

Buiten de oude stad

De volgende dag kopen we eerst kaartjes voor de nachttrein naar Riga. Daarna besluiten we te wandelen naar een adres wat we van Paul, ons contact in Rusland hebben gehad. We zouden daar kunnen overnachten maar omdat het jeugdhotel zo lekker dicht bij het station zat en het ons daar bevalt is dat niet doorgegaan. Toch willen we er even langs om hun e-mail adres te vragen voor Paul. De wandeling brengt ons buiten de oude stad en ook hier doet Vilnius niet zo druk aan. We zien nog een kerk in moskee-stijl maar dan zonder halve maan maar en kruis bovenop, toch RK dus. Ons adresje bevindt zich in een wat groener gedeelte van Vilnius. De mensen zijn blij met onze komst en willen meer weten over ons en Paul, die een netwerk van kleine organisaties in eco-toerisme wil opbouwen. Ze willen ons ook allerlei tips geven en zijn onder de indruk van onze plannen. Ze dringen er wel op aan om een keer in de zomer terug te komen, wanneer Vilnius op zijn mooist is en de dagen wat langer zijn. Op hun advies wandelen we door naar het Vilnis park even verderop. Dit park ligt er prachtig bij in de sneeuw en ouders met kinderen zijn druk aan het sneeuwpoppen bouwen, erg leuk. Dan wandelen we weer terug naar de oude stad.

De middag brengen we door in de jeugdherberg met een pils en wat andere reizigers. Leuk om plannen van anderen te horen als het maar geen opschepperige types zijn. We wisselen nog wat tips uit en gaan na of we elkaar elders (St. Petersburg) nog tegenkomen. In de stad gaan we nog wat Internetten (te oude laptop in het jeugdhotel), eten en op naar de trein.

Vilnius is een mooie stad met een prachtig oud centrum en een bosrijke omgeving. Belangrijker nog is dat de mensen erg vriendelijk en vrolijk zijn. Mijmerend over Vilnius besluiten we dan ook dat dit zeker een plek is om ooit terug te keren.

Ga terug naar: Busrit Warschau-Vilnius

Ga door naar: Letland: Riga - Sigulda

Ga naar het overzicht van Europa

Wereldreis zonder vleugels