De Eindbalans

Bijna 15 maanden hebben we het volgehouden. Een reis om nooit te vergeten, dat moge duidelijk zijn. Maar er is natuurlijk veel meer over te zeggen, en daarom maken we hier de balans op.

Een wereldreis zonder vleugels, dat was ons uitgangspunt. Zoals bij de trouwe lezers bekend is ons dat niet helemaal gelukt. Toch hebben we de eerste 10 maanden geen vliegreis gemaakt, en hebben we ook daarna het vliegen zoveel mogelijk trachten te beperken. Het is ons ook goed bevallen om met de locals het openbaar vervoer te delen. Regelmatig was het wel even afzien (busrit Polen-Litouwen, trein St.Petersburg-Tver, trein in Cambodja, per boot van Borneo naar Sumatra), maar dat soort ervaringen leveren vaak de mooiste verhalen op.

Die paar keer dat we gevlogen hebben werden we ook behoorlijk chagrijnig van het regelen van de tickets, belachelijk hoe dat in zijn werk gaat. Achteraf is het misschien jammer dat we het niet geheel zonder vleugels hebben volbracht, maar we hadden in Kazachstan, Turkmenistan en de Soedan waarschijnlijk wel erg grote ontberingen moeten doorstaan, en het moet natuurlijk wel leuk blijven.

In het begin hadden we wat aanloopproblemen met het reizen. We begonnen niet in de meest aantrekkelijke landen, waar het bovendien erg koud was. Sabine had mede daardoor wat last van heimwee, maar eenmaal in de warmte was dat snel over. Het reizen werd een manier van leven, en dat is eigenlijk het grootste verschil met een gewone vakantie. Het valt moeilijk uit te leggen hoe het voelt om zo vrij als een vogeltje te zijn en 's avonds pas te beslissen waar je de volgende dag naartoe gaat.

We hebben natuurlijk ook verschrikkelijk veel gezien en meegemaakt. Toch is ons verlanglijstje van bestemmingen er niet bepaald kleiner op geworden. We hebben plekjes over moeten slaan, keuzes moeten maken, van nieuwe plekken gehoord en we willen naar sommige plaatsen nog weleens terug. In de toekomst zullen we dus zeker blijven reizen. Of we ook weer zolang van huis gaan betwijfelen we. Beiden hechten we toch wel aan ons kikkerlandje, zeker in de zomer. Bovendien vinden we dat je zo'n lange reis eenmaal in je leven gedaan moet hebben, maar lijkt het ons lastig om zoiets een tweede keer in ons drukke leventje te plannen. Maar je weet het natuurlijk nooit...

Gezondheid

Ziek zijn we bijna niet geweest. Tuurlijk, wat diarree en soms een dagje bed houden, maar het mag eigenlijk geen naam hebben. Wel hebben we een paar keer last gehad van flink jeukende uitslag. Muggen, bedbugs of iets anders, dat zullen we nooit weten maar van een enorme hoeveelheid in één nacht opgelopen bultjes hebben we een lange tijd last gehad. Toch zijn we blij dat ons geen echte tegenslagen hebben getroffen, want bij andere reizigers hebben we wel gezien wat voor ellende bijvoorbeeld malaria en knokkelkoorts kunnen geven.

Financiën

Wat het geld betreft zijn we uiteindelijk ongeveer uitgekomen op wat we begroot hadden. Helaas zijn we de exacte administratie kwijtgeraakt (probleem met de Psion, één van de redenen voor de late opmaak van de balans) maar rond de € 25000 hebben we uitgegeven. De laatste maanden ging het hard door de vliegtickets en het relatief dure Afrika. In Italië konden we vervolgens weer wennen aan de prijzen in Europa, en het weekje wintersport zorgde ervoor dat we Holland zelfs goedkoop gaan vinden!!

Eenmaal terug hadden we zelfs nog geld op onze bankrekening. Dat kwam met name vanwege meevallertjes thuis: het huis is maar 2 van de 15 maanden niet verhuurd geweest, we kregen een belastingteruggaaf en er werd alweer salaris uitbetaald (de laatste dagen waren vakantiedagen).

Thuisfront

Thuis is alles dus goed gegaan. Onze zaakwaarnemer Inge heeft zich goed van haar taak gekweten en alle kleine probleempjes werden met gezamenlijke inzet van onze beider families opgelost. Onze kat Chicky heeft het ook overleeft, met dank aan onze buurvrouw Corry en de dochters van onze laatste huurders.

Het is wel een beetje vreemd om na ruim een jaar terug te keren. Veel dingen zijn toch veranderd in het dorp en je kan ook niet met alles meepraten. Wat is in godsnaam "Idols" en wat doet Harry Potter bij Den Haag Vandaag? We missen gewoon een jaar uit het dagelijkse leven van de Hollandse burger.

Electronische zaken

Gedurende onze reis hebben we veel plezier gehad van onze electronische spulletjes. Een wereldreis in de 21e eeuw is wat dat betreft een stuk anders dan een tiental jaren eerder. Via e-mail hebben we zeer regelmatig contact gehad met het thuisfront, veelal meer dan dat we normaal zouden hebben. Er zijn niet zoveel plekken op de wereld die nog geen Internet hebben, en als we toch in zo'n gebied terechtkomen keren we meestal na een week weer terug naar de electronisch ontsloten wereld.

Digitale Fotoos opsturen gaf soms wel wat problemen. Vreemd genoeg ook op plekken waar je dat niet verwacht, met name in Europa. Maar regelmatig stonden we ook verbaasd over de snelheid van de verbinding in plaatsen als Makassar op Sulawesi. Lukte het versturen niet, dan konden we wel vaak een CD branden, wat ook een uitkomst was. In Afrika, tenslotte, gebruikten we de laptop van de reisleiding voor opslag vn fotoos. Al met al een handig ding, die digicam.

Ook van de Psion hebben we veel plezier gehad. Voor het schrijven van verhalen, het bijhouden van de administratie en het spelen van een spelletje hebben we hem veel gebruikt. Het was ook handig dat de Compact Flash kaartjes uit de camera ook in de Psion pasten, zodat we alleen de Psion hoefden aan te sluiten om fotoos te versturen. Bijna kostte ons dat echter een fotocollectie omdat de Psion maar tot 32 Mb aankan. Gelukkig hebben we de verloren fotoos thuis weer van het corrupte 64 Mb kaartje kunnen halen.

Onze website is door velen van jullie enthousiast gevolgd. Ook verwaterde die aandacht bij een aantal, vanwege de vele lange verhalen. We wilden het echter volhouden om veel details te bespreken, als naslagwerk voor later. En nu blijken de verhalen nog veel gelezen te worden door mensen die op zoek zijn naar informatie over een bepaald land, stad of streek. En de wat minder in details geïnteresseerden kunnen nog altijd de fotoos bekijken.

Het up to date houden van de site bleek lastig. We zien dit overigens met de meeste websites van wereldreizigers. Er treedt vertraging op bij het schrijven, verzenden en bij het plaatsen van de verhalen. Na verloop van tijd loopt de site steeds meer achter, en haal dat maar eens in. Toch zijn we erg tevreden over de website en we willen Judy nogmaals bedanken voor het bijhouden hiervan. We proberen hem nog zo lang mogelijk in de lucht te houden.

Wat was nu...?

Tja, dan rest ons nog antwoord te geven op vragen als: wat was nu het mooiste, indrukwekkendste, armste, ergste wat jullie gezien/meegemaakt hebben? Ja, dat is moeilijk te zeggen, want we hebben zoveel gezien. Maar goed, een rijtje eervolle vermeldingen:

• Mooiste plek: Bukit Lawang
• Mooiste stad: Luang Prabang
• Meest bijzondere: kerst bij de Bana oermensen
• Indrukwekkendste land: Cambodja
• Grootste ontberingen: Russisch platteland

Ga naar het overzicht van Algemene zaken

Wereldreis zonder vleugels